Aeterna Caeli Gloria

Eternal Glory of Heaven, Blessed Hope

Aeterna Caeli Gloria is an anonymous 5th century Ambrosian hymn. In 1632, in accordance with revisions made to the hymns of the Divine Office by Pope Urban VIII (1568-1644), it was altered and changed to Aeterna Caeli Gloria (1632). Both versions are shown below. It is sung at Friday Lauds in the Roman Breviary.

AETERNA CAELI GLORIA
Listen

1. Aeterna caeli gloria,
beata spes mortalium,
celsi Parentis Unice
castaeque proles Virginis.

2. Da dexteram surgentibus,
exsurgat et mens sobria
flagrans et in laudem Dei
grates rependat debitas.

3. Ortus refulget lucifer
ipsamque lucem nuntiat,
cadit caligo noctium,
lux sancta nos illuminet,

4. Manensque nostris sensibus
noctem repellat saeculi
omnique fine temporis
purgata servet pectora. 

5. Quaesita iam primum fides
radicet altis sensibus,
secunda spes congaudeat;
tunc maior exstat caritas.

6. Sit, Christe, rex piisime,
tibi Patrique gloria
cum Spiritu Paraclito,
in sempiterna saecula. Amen.


AETERNA CAELI GLORIA (1632 Revision)

1. Aeterna caeli gloria,
beata spes mortalium,
celsi Parentis Unice
castaeque proles Virginis.

2. Da dexteram surgentibus,
exsurgat et mens sobria
flagrans et in laudem Dei
grates rependat debitas.

3. Ortus refulget lucifer
ipsamque lucem nuntiat,
cadit caligo noctium,
lux sancta nos illuminet,

4. Manensque nostris sensibus
noctem repellat saeculi
omnique fine temporis
purgata servet pectora.

5. Quaesita iam primum fides
radicet altis sensibus,
secunda spes congaudeat;
tunc maior exstat caritas.

6. Sit, Christe, rex piisime,
tibi Patrique gloria
cum Spiritu Paraclito,
in sempiterna saecula. Amen.