Somno Refectis Artubus

While We Sing Thy Praises, O Father Be Present Here

Somno Refectis Artubus is attributed to St. Ambrose (c.340-397).  In 1632, in accordance with revisions made to the hymns of the Divine Office by Pope Urban VIII (1568-1644), it was altered and changed to Somno Refectis Artubus (1632). Both versions are shown below. It is sung at Monday Matins in the Roman Breviary.

SOMNO REFLECTIS ARTUBUS by St. Ambrose
Listen

1. Somno refectis artubus,
spreto cubili, surgimus:
nobis, Pater, canentibus
adesse te deposcimus.

2. Te lingua primum concinat,
te mentis ardor ambiat,
ut actuum sequentium
tu, sancte, sis exordium.

3. Cedant tenebrae lumini
et nox diurno sideri,
ut culpa, quam nox intulit,
lucis labascat munere.

4. Precamur idem supplices
noxas ut omnes amputes,
et ore te canentium
lauderis in perpetuum.

5. Praesta, Pater piisime,
Patrique compar Unice,
cum Spiritu Paraclito
regnans per omne saeculum. Amen.


SOMNO REFLECTIS ARTUBUS (1632 Revision)

1. Somno refectis artubus,
spreto cubili, surgimus:
nobis, Pater, canentibus
adesse te deposcimus.

2. Te lingua primum concinat,
te mentis ardor ambiat,
ut actuum sequentium
tu, sancte, sis exordium.

3. Cedant tenebrae lumini
et nox diurno sideri,
ut culpa, quam nox intulit,
lucis labascat munere.

4. Precamur idem supplices
noxas ut omnes amputes,
et ore te canentium
lauderis in omni tempore

5. Praesta, Pater piisime,
Patrique compar Unice,
cum Spiritu Paraclito
regnans per omne saeculum. Amen.